Οι κιρσοί της μικρής λεκάνης στις γυναίκες (εκτασία, παραμετρία, διάταση ή φλεβόσταση) πυροδοτούνται από αυτή την πάθηση λόγω της αντίστροφης ροής του αίματος μέσω της αρτηρίας των ωοθηκών, η οποία εμφανίζεται λόγω αγγειακής συμπίεσης.
Η εντατικοποίηση της ανάπτυξης της νόσου είναι η εγκυμοσύνη.
Οι εσωτερικοί κιρσοί της μικρής λεκάνης εκφράζονται με έντονο και παρατεταμένο πόνο στο κάτω μέρος της κοιλιάς.
Στη βιβλιογραφία, οι κιρσοί της μικρής λεκάνης χαρακτηρίζονται επίσης με τους όρους «σύνδρομο πυελικής φλεβικής συμφόρησης», «κιρσοκήλη στις γυναίκες», «σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου».
Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων (80%), η μεταμόρφωση κιρσών επηρεάζει τις φλέβες των ωοθηκών και είναι εξαιρετικά σπάνια (1%) που παρατηρείται στις φλέβες του πλατύ συνδέσμου της μήτρας.
Σύμφωνα με τις σύγχρονες ιατρικές προσεγγίσεις, η θεραπεία του VVMT πρέπει να πραγματοποιείται όχι τόσο από την άποψη της γυναικολογίας, αλλά, πρώτα απ 'όλα, από τη σκοπιά της φλεβολογίας.
Τα αίτια της εμφάνισης της παθολογίας
Τις περισσότερες φορές, η εκτασία των πυελικών φλεβών προσδιορίζεται στις γυναίκες. Επιπλέον, κατά κανόνα, αυτή η ασθένεια στη γυναικολογία διαγιγνώσκεται σε ασθενείς ηλικίας 20-40 ετών.
Συχνά, οι ασθενείς με κιρσούς της μικρής λεκάνης προσπαθούν πρώτα να πραγματοποιήσουν θεραπεία στο σπίτι. Οι λαϊκές μέθοδοι, που χρησιμοποιούνται χωρίς τη συμβουλή και τις συστάσεις ενός γιατρού, μπορούν να οδηγήσουν στην εμφάνιση αρνητικών παρενεργειών, επομένως μετά από λίγο πρέπει να πάτε σε έναν φλεβολόγο για διαβούλευση.
Οι κύριοι παράγοντες που οδηγούν στην εμφάνιση αυτής της παθολογίας περιλαμβάνουν:
- Υπερβολικά αυξημένη σωματική δραστηριότητα.
- Παθητικός τρόπος ζωής.
- Συγγενείς ασθένειες των τοιχωμάτων των αιμοφόρων αγγείων - εξασθένηση, πλαστικότητα, υπανάπτυξη.
- Φλεγμονώδεις διεργασίες στα πυελικά όργανα.
- Ορμονική ανισορροπία.
Παθολογία του σεξουαλικού σχεδίου - ανοργασμία, πόνος και εμφάνιση ενόχλησης κατά τη σεξουαλική επαφή, που έχουν ψυχολογική αιτιολογία της εμφάνισης, ενώ πολύ συχνά εξασκούν διακοπτόμενη σεξουαλική επαφή.
Ταυτόχρονα, οι κιρσοί της μικρής λεκάνης, η θεραπεία και τα συμπτώματα αυτής της ασθένειας είναι παρόμοια με τους κιρσούς στα πόδια. Σε αυτή την κατάσταση, οι βαλβίδες στις φλέβες αρχίζουν να διαταράσσουν το έργο των βαλβίδων που βοηθούν τη ροή της κυκλοφορίας του αίματος στον καρδιακό μυ.
Εμφανίζεται δυσλειτουργία των βαλβίδων, οι οποίες λειτουργούν ως προστασία για την αντίστροφη ροή του αίματος.
Εάν η εργασία τους διαταραχθεί, τότε αρχίζει η στασιμότητα του αίματος στις φλέβες. Οι φλέβες που γεμίζουν με αίμα αυξάνουν τον όγκο τους, γεγονός που αυξάνει περαιτέρω το φαινόμενο της στασιμότητας.
Η φλεβική συμφόρηση της πυέλου εμφανίζεται συνήθως κοντά στον αιδοίο, τις σάλπιγγες, την περιοχή της μήτρας και μπορεί ακόμη και να διαστέλλει τις φλέβες στον κόλπο.
Τα πρώτα σημεία και συμπτώματα
Μια σειρά από βασικά κλινικά συμπτώματα υποδηλώνουν την ανάπτυξη κιρσών. Το πιο σημαντικό από τα σημάδια αυτής της ασθένειας είναι ο αδικαιολόγητος πόνος στο κάτω μέρος της κοιλιάς, στην περιοχή της πυέλου, συχνά αρχίζουν να ακτινοβολούν στο περίνεο ή στην οσφυϊκή περιοχή. Ο ασθενής ενοχλείται επίσης από την άφθονη απόρριψη βλέννας από τον κόλπο, ειδικά στη μέση του μηνιαίου κύκλου.
Εκτός από τα κύρια συμπτώματα, υπάρχουν και άλλα πολύ σημαντικά συμπτώματα των κιρσών:
- Σε ορισμένες περιπτώσεις, παρατηρείται υπογονιμότητα στις γυναίκες.
- Δυσμηνόρροια. Εκδήλωση πόνου κατά την έμμηνο ρύση.
- Αντιληπτό πέρασμα προεμμηνορροϊκών συμπτωμάτων.
- Ακτινοβολία πόνου στη βουβωνική χώρα, στη μέση και στο ιερό οστό.
- Σύμπτωμα δυσπαρεύνιας (η εκδήλωση αισθήματος δυσφορίας στον κόλπο ή τον αιδοίο, τόσο κατά τη σεξουαλική επαφή όσο και μετά την ολοκλήρωσή της).
- Εκδήλωση επώδυνης κρίσης (ως αποτέλεσμα σοβαρής υποθερμίας του σώματος, υπερβολικής σωματικής κόπωσης, ψυχοσυναισθηματικού στρες).
- Η εμφάνιση πόνου στην κοιλιά μετά από παρατεταμένη υπερφόρτωση (δυναμική ή στατική).
Αντιμέτωποι με αυτήν την κλινική συμπτωματολογία, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε έναν γιατρό το συντομότερο δυνατό, καθώς αυτή η παθολογία μπορεί να έχει μεγάλο αριθμό δυσάρεστων επιπλοκών:
- Οι κιρσοί μπορεί να αποτελούν αντένδειξη για φυσικό τοκετό.
- η εργασία των αναπαραγωγικών οργάνων διαταράσσεται.
- υπάρχει φόβος σεξουαλικής επαφής.
- εμφανίζεται ευερεθιστότητα και άγχος.
Πρέπει επίσης να ειπωθεί ότι όλα τα παραπάνω συμπτώματα μπορούν να εκφραστούν με διαφορετικούς τρόπους, σε ορισμένους ασθενείς σημειώνονται όλα τα σημεία της νόσου και σε μερικούς μόνο μερικά από αυτά.
Μέθοδοι για τη διάγνωση της νόσου
Για να τεθεί η σωστή διάγνωση, ο ασθενής πρέπει να υποβληθεί σε ολοκληρωμένη εξέταση. Εάν μια γυναίκα παραπονιέται για πόνο που εμφανίζεται για άγνωστο λόγο, τότε ο ειδικός καθορίζει πρώτα απ 'όλα όλους τους λόγους που είναι παράγοντες στην εκδήλωση του συμπτώματος του πόνου. Τα κάτω άκρα του ασθενούς εξετάζονται προσεκτικά. Έτσι μπορείτε να αναγνωρίσετε την εκδήλωση των κιρσών. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η διάγνωση γίνεται από αγγειοπαθολόγο.
Οι κύριες διαγνωστικές μέθοδοι είναι οι εξής:
- Υπερηχογράφημα φλεβικού συστήματος. Η εξέταση καθιστά εφικτή την εξέταση της στρεβλότητας και των κιρσών.
- Λαπαροσκόπηση. Προσδιορίστε τους κιρσούς στην περιοχή των ωοθηκών.
- CT. Καθιστά δυνατό τον αποκλεισμό της νόσου, τον εντοπισμό των κιρσών στις ωοθήκες και τη μήτρα, την προβολή της μεγέθυνσης στην οθόνη, καθώς και τη στρεβλότητά τους.
- Επιλεκτική ωοθηκογραφία. Η πιο ακριβής εξέταση. Εκτελείται με έγχυση σκιαγραφικού στις υποκλείδιες και μηριαίες φλέβες.
- Υπερηχογράφημα Doppler. Καθορίζει στις φλέβες των ωοθηκών και της μήτρας μείωση της συστολικής ταχύτητας της διαδικασίας.
Η χρήση αυτών των μεθόδων καθιστά δυνατό τον σαφέστερο προσδιορισμό των συμπτωμάτων της νόσου.
Πτυχία και διαφορική προσέγγιση
Για να τυποποιήσει τη διάγνωση και τη δυνατότητα προσέγγισης της διαφορικής θεραπείας, ο A. E. Volkov χώρισε τους κιρσούς λαμβάνοντας υπόψη τον τόπο σχηματισμού της φλεβικής εκτασίας και το μέγεθος των διεσταλμένων αγγείων.
Τρία στάδια αυτής της ασθένειας ταξινομούνται:
- το πρώτο στάδιο - κίνηση "τιρμπουσόν" του σκάφους, το μέγεθος της φλέβας δεν είναι μεγαλύτερο από 6 mm.
- το δεύτερο στάδιο - το μέγεθος της φλέβας δεν είναι μεγαλύτερο από 7-11 mm κατά τη διάρκεια του συνολικού τύπου κιρσών, VR των τοξοειδών φλεβών του πλέγματος της μήτρας, VR των παραμετρικών φλεβών, χαλαρή εκτασία του ωοθηκικού πλέγματος.
- το τρίτο στάδιο - το μέγεθος της φλέβας είναι περισσότερο από 11 mm κατά την κύρια μορφή παραμετρικού σχηματισμού ή ολικού τύπου VR.
Λαμβάνοντας υπόψη τη σοβαρότητα της διαδικασίας παθολογίας, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε φαρμακευτικές μεθόδους θεραπείας ή χειρουργικής επέμβασης.
Μέθοδοι για τη θεραπεία των κιρσών
Κατά τη διάρκεια της κιρσοκήλης σταδίου 1-2, οι συντηρητικές μέθοδοι θεραπείας χρησιμοποιούνται συχνότερα (ενισχυτική γυμναστική, φάρμακα NPS, βενοτόνια).
Η συντηρητική θεραπεία κατά το σύνδρομο της φλεβικής συμφόρησης είναι συμπτωματική, η οποία περιλαμβάνει την ομαλοποίηση της ανάπαυσης και της φυσικής δραστηριότητας, η οποία αποκλείει τα υπερβολικά ενεργά φορτία και την παρατεταμένη ορθοστασία.
Όταν ο ασθενής διαγνωστεί με κιρσούς, οι διαδικασίες θεραπείας στοχεύουν κυρίως στην επίτευξη των ακόλουθων εργασιών:
- Ανακούφιση από συμπτώματα αιμορραγίας, πόνου κ. λπ.
- Αποκατάσταση του τόνου των φλεβών, αυξημένη κυκλοφορία του αίματος στους ιστούς.
- Διακοπή της αντίστροφης ροής αίματος μέσω του φλεβικού συστήματος των ωοθηκών.
Είναι απαραίτητο να συνειδητοποιήσουμε ότι ακόμη και μια πολύ υψηλής ποιότητας θεραπεία για αυτήν την παθολογία δεν θα θεραπεύσει πλήρως τους κιρσούς.
Ωστόσο, η επαρκής θεραπεία θα καταστήσει δυνατή την πρόληψη των κύριων κλινικών συμπτωμάτων και τη σημαντική βελτίωση της κατάστασης του ασθενούς.
Η θεραπεία του EMCT περιλαμβάνει πολλά κύρια συστατικά:
- Τακτικές ασκήσεις στην ιατρική γυμναστική για την πρόληψη της εμφάνισης της νόσου.
- Πορεία χρήσης φαρμάκων κατά την έξαρση.
Συντηρητική θεραπεία προσβεβλημένων φλεβών
Λόγω της εσωτερικής θέσης των φλεβών που έχουν μολυνθεί με παθολογία, τα φάρμακα χρησιμοποιούνται από το στόμα, είναι απλά αδύνατο να εφαρμοστούν φλεβικές αλοιφές και γέλες.
Κατά τη διάρκεια αυτής της ασθένειας, χρησιμοποιούνται τα ακόλουθα φάρμακα:
- Εκχύλισμα ιπποκαστανιάς - για ανακούφιση από τη φλεγμονή και το πρήξιμο.
- Με βάση τη διοσμίνη - για να απαλλαγείτε από την υψηλή αγγειακή ελαστικότητα, να αποτρέψετε τη βλάβη, να μειώσετε τη διαπερατότητα.
- Βιταμίνη C - ενισχύει τα αγγειακά τοιχώματα.
Οι γιατροί συμβουλεύουν να συνδυάσουν τη συντηρητική θεραπεία με θεραπεία άσκησης, καθώς και τη χρήση εσωρούχων συμπίεσης. Τα ρούχα συμπίεσης απαιτούνται ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Χειρουργική επέμβαση
Η χειρουργική επέμβαση είναι μια ακραία μέθοδος θεραπείας, η οποία χρησιμοποιείται εάν η νόσος είναι σε πολύ προχωρημένο στάδιο και υπάρχει υπόθεση VR των φλεβών.
Η χειρουργική επέμβαση επιλέγεται λαμβάνοντας υπόψη τη θέση της κύριας διάσπασης των φλεβών και περιλαμβάνει τις ακόλουθες επεμβάσεις:
- εγκάρσια εκτομή λειτουργίας - χρησιμοποιείται επίσης για ασθένειες των φλεβών των ποδιών.
- απολίνωση μιας φλέβας στα γεννητικά όργανα (συνήθως εκτελείται ταυτόχρονα με μινιφλεκτομή του περινέου).
- απολίνωση της φλέβας των ωοθηκών.
Εάν μια επέμβαση είναι απαραίτητη, η επιλογή των κατάλληλων χειρισμών είναι αρκετά ατομική, αφού όλα θα εξαρτηθούν από τη θέση των κιρσών.
Άσκηση και ενισχυτική γυμναστική
Εάν λάβουμε υπόψη τις απαραίτητες σωματικές ασκήσεις, τότε οι γυναίκες κατά τη διάρκεια αυτής της ασθένειας πρέπει να κάνουν τουλάχιστον μία από τις ασκήσεις κάθε μέρα - "σημύδα", "ποδήλατο", "ψαλίδι".
Ένα ντους αντίθεσης στην περιοχή της πυέλου και οι ασκήσεις αναπνοής είναι επίσης πολύ χρήσιμα. Ταυτόχρονα, η σωστή και αποτελεσματική γυμναστική είναι ο πιο γρήγορος τρόπος για να αποκαταστήσετε μια υγιή και φυσιολογική ζωή.
Οι απλούστερες αλλά αποτελεσματικές ασκήσεις είναι οι εξής:
- Ενώ ξαπλώνετε ανάσκελα, σηκώστε τα πόδια σας, στη συνέχεια λυγίστε και σηκώστε όσο πιο ψηλά γίνεται. Η άσκηση γίνεται περίπου 10 φορές.
- Σε ύπτια θέση, τεντώστε τα πόδια σας και στη συνέχεια, λυγίζοντας, τραβήξτε μέχρι την περιοχή του θώρακα. Τρέξτε τουλάχιστον 10 φορές.
- Για μισή ώρα, θα χρειαστεί να περπατήσετε γύρω από το δωμάτιο. Πρώτα - στα δάχτυλα των ποδιών, μετά - στις φτέρνες, μετά - σηκώνοντας τα γόνατα όσο πιο ψηλά γίνεται.
- Ξαπλώστε στο στομάχι σας, σηκώστε εναλλάξ τα πόδια σας προς τα πάνω. Στη μέγιστη θέση, το πόδι πρέπει να στερεωθεί για μερικά δευτερόλεπτα. Τουλάχιστον 7 προσεγγίσεις για κάθε πόδι.
Λαϊκές συνταγές και θεραπείες
Οι κιρσοί μπορούν να αντιμετωπιστούν στο σπίτι.
Οι πιο διάσημες και κοινές λαϊκές μέθοδοι θεραπείας:
- Έγχυμα ιπποκάστανο.
- Βάμμα Kombucha.
- Βάμμα ρίζας πικραλίδας.
- Θεραπεία με βδέλλες, οι οποίες εφαρμόζονται στον κόκκυγα και την ιερή περιοχή.
Η διατροφή έχει σημαντικό ρόλο στη θεραπεία των κιρσών. Η καθημερινή διατροφή πρέπει να είναι ισορροπημένη και να έχει αρκετές φυτικές ίνες και φυσικές πρωτεΐνες.
Προληπτικές ενέργειες
Είναι επίσης απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε μερικές απλές συμβουλές που χρησιμεύουν ως πρόληψη του VVMT. Επιπλέον, εάν παρατηρούνται συνεχώς, μπορούν επίσης να βελτιώσουν τη συνολική κατάσταση του σώματος:
- Άσκηση κάθε μέρα.
- Χρησιμοποιήστε ειδικά καλσόν για τη θεραπεία.
- Προσθέστε περισσότερα λαχανικά στην καθημερινή σας διατροφή. Αποφύγετε τροφές που προκαλούν δυσκοιλιότητα.
- Κατά τη διάρκεια της καθιστικής εργασίας, κάντε διαλείμματα, πρέπει να περπατάτε για τουλάχιστον 10 λεπτά κάθε δύο ώρες.
- Μην κάνετε κατάχρηση αλκοόλ ή καπνού.
- Μην παίρνετε ορμονικά φάρμακα ανεξέλεγκτα.
- Μετά από χειρουργική επέμβαση για το VVMT, πρέπει να λαμβάνετε προφυλακτικές δόσεις φαρμάκων που συνταγογραφούνται από τον γιατρό σας.
Πιθανή πρόβλεψη
Εάν η πάθηση του κιρσού δεν αντιμετωπιστεί καθόλου, τότε μετά από λίγο οι φλέβες αρχίζουν να αυξάνονται ακόμη περισσότερο (κατά 90%), αυτό απειλεί με σοβαρές παρενέργειες, συμπεριλαμβανομένης της θρόμβωσης. Στο υπόλοιπο 10% των ασθενών με κιρσούς, στους οποίους εμφανίστηκε μετά την εγκυμοσύνη, η νόσος δεν εξελίσσεται σε πιο σοβαρό στάδιο, ωστόσο ποτέ δεν υποχωρεί από μόνη της.
Εάν ξεκινήσετε τη θεραπεία της παθολογίας, μπορείτε να επιτύχετε πλήρη ανάρρωση (15-25%, λαμβάνοντας υπόψη τη σοβαρότητα) ή σημαντική βελτίωση (55-60%), ειδικά στην περίπτωση του ταυτόχρονου συνδυασμού της χειρουργικής και συντηρητικής μεθόδου . Αλλά, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, μετά από σύνθετη θεραπεία, πρέπει να πραγματοποιηθεί δια βίου προφύλαξη, η οποία συνίσταται στην τήρηση ενός σωστού τρόπου ζωής, τακτικής φαρμακευτικής αγωγής ή υποστήριξης συμπίεσης των φλεβών.