Όντας μια αρκετά κοινή ασθένεια των φλεβών και των αρτηριών, οι κιρσοί συνοδεύονται από χαρακτηριστικές εκδηλώσεις που καθιστούν δυνατή την έγκαιρη διάγνωση της νόσου και την πρόληψη της επιδείνωσής της. Υπάρχουν ορισμένα στάδια των κιρσών, τα οποία συνοδεύονται από ορισμένα συμπτώματα και μπορούν να γίνουν δείκτες τόσο της παραμέλησης της παθολογικής διαδικασίας όσο και της ευκαιρίας εντοπισμού των τρεχουσών αλλαγών.
Ωστόσο, οι φλεβολόγοι σήμερα δεν έχουν συναίνεση σχετικά με την απομόνωση των σταδίων της νόσου, καθώς η απόρριψη εκδηλώσεων και η χαρακτηριστική πορεία τους δεν είναι σταθερές τιμές: κάθε περίπτωση έχει τα δικά της χαρακτηριστικά της εκδήλωσης και της πορείας αυτής της νόσου και κατά το υπόβαθρο των βλαβών παράλληλου ρεύματος του σώματος, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα εκδηλώσεων λίπανσης, που μπορεί να επηρεάσουν τη σωστή διάγνωση.
Οι κύριες παράμετροι για τον προσδιορισμό του σταδίου των κιρσών
Τα στάδια των κιρσών συνήθως σχηματίζονται ανάλογα με το σύνολο ορισμένων εκδηλώσεων που χαρακτηρίζουν τον βαθμό παραμέλησης της τρέχουσας παθολογικής διαδικασίας, καθώς και την επίδρασή τους στο σώμα του ασθενούς ως σύνολο. Η ταξινόμηση της εκδήλωσης αυτής της ασθένειας είναι η απλούστερη μέθοδος προκαταρκτικής διάγνωσης και προσδιορισμού του σχήματος θεραπείας.
Για να προσδιοριστεί το στάδιο αυτής της νόσου, πρέπει να δοθεί μια απάντηση σε ορισμένες συγκεκριμένες ερωτήσεις που θα επιτρέψουν την κατανόηση των υπαρχόντων συμπτωμάτων και, με τη βοήθειά τους, να προσδιοριστεί ο βαθμός επιδείνωσης της διαδικασίας, ο οποίος καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τις δυνατότητες θεραπευτική αγωγή.
Αυτά τα θέματα περιλαμβάνουν:
- η παρουσία χαρακτηριστικών εκδηλώσεων κιρσών και ο βαθμός εκδήλωσής τους ·
- θέση και ισχύς των συμπτωμάτων ·
- την παρουσία εξωτερικών εκδηλώσεων αλλαγών στην κατάσταση των φλεβών και των μεγάλων αρτηριών,
- αναγνώριση ταυτόχρονων εκδηλώσεων που επιδεινώνουν την κατάσταση του ασθενούς.
Ωστόσο, ακόμη και χωρίς λεπτομερή διάγνωση από έναν φλεβολόγο, κατά τη διάρκεια μιας εξωτερικής εξέτασης του ασθενούς, είναι δυνατό να γίνει μια προκαταρκτική διάγνωση, η οποία θα καταστήσει δυνατή την κατάρτιση ενός σχήματος θεραπευτικών αποτελεσμάτων και, ανάλογα με τα μεμονωμένα ειδικά χαρακτηριστικά του το σώμα του ασθενούς, η παρουσία τρεχόντων ταυτόχρονων ασθενειών και η ευαισθησία στη συνεχιζόμενη έκθεση, κάνουν ορισμένες προσαρμογές στη θεραπεία. Είναι σημαντικό κατά τη διάρκεια της διάγνωσης της κατάστασης του ασθενούς να προσδιοριστεί ποιοι τύποι κιρσών εμφανίζονται, η θέση τους και ο βαθμός παραμέλησης της παθολογικής διαδικασίας.
Τις περισσότερες φορές, οι κιρσοί επηρεάζουν τα κάτω άκρα, καθώς αυτή είναι η περιοχή του ανθρώπινου σώματος που δέχεται τα πιο σημαντικά φορτία. Ταυτόχρονα, δεν γνωρίζουν όλοι αυτό το φορτίο στα πόδια, και δεν τα προστατεύει ακόμη και παρουσία πολλών εκδηλώσεων που σηματοδοτούν την ανάγκη για πιο προσεκτική στάση στα άκρα και τις φλέβες. Επομένως, για να κατανοήσουμε πώς διαφέρουν τα στάδια των κιρσών, είναι απαραίτητο να ληφθούν τουλάχιστον γενικές ιδέες σχετικά με τις εκδηλώσεις αυτής της παθολογίας, η οποία διακρίνεται από τη σοβαρότητα και τους μεγάλους κινδύνους για την υγεία των ποδιών και του ανθρώπινου σώματος ως ένα ολόκληρο.
Οι ιδιαιτερότητες της ταξινόμησης των κιρσών
Τα στάδια των κιρσών μπορεί να διαφέρουν ως προς τη μορφή και τη θέση της τρέχουσας παθολογικής διαδικασίας στις φλέβες. Αυτή η προσέγγιση είναι πιο βολική για την κατανόηση του βαθμού παραμέλησης της νόσου και καθιστά επίσης δυνατό τον προσδιορισμό της αιτίας της έναρξης, η οποία θα εξαλείψει νωρίτερα τις τρέχουσες εκδηλώσεις αυτής της κατάστασης και τα χαρακτηριστικά συμπτώματα.
Οι τύποι των κιρσών διαφέρουν σε διάφορες συγκεκριμένες παραμέτρους. Η χρήση μιας συγκεκριμένης ταξινόμησης σάς επιτρέπει να προσδιορίσετε την ύπαρξη μιας υπάρχουσας νόσου σε μια ομάδα, η οποία διευκολύνει την περαιτέρω διάγνωση και την επιλογή ενός συστήματος θεραπείας. Η σύγχρονη ταξινόμηση σύμφωνα με τη θέση των κύριων κόμβων των κιρσών έχει ως εξής:
- Οι κιρσίδες βρίσκονται στο επιφανειακό στρώμα του δέρματος και στις βαθιές φλέβες, ενώ οι εξωτερικές εκδηλώσεις χαρακτηρίζονται από τμηματοποίηση - αλλαγές στην κατάσταση των φλεβών σημειώνονται μόνο σε μια συγκεκριμένη περιοχή των φλεβών.
- Οι κιρσίδες των επιφανειακών και διάτρητων φλεβών, η οποία παρατηρείται επίσης σε ορισμένα τμήματα του δέρματος.
- Αλλαγές στην κατάσταση των φλεβών, στις οποίες διαγιγνώσκονται κιρσούς και παθολογικές αλλαγές στις επιφανειακές φλέβες σε μια μη εκφρασμένη μορφή, γίνεται παλινδρόμηση.
- Οι κιρσοί, παρατηρούνται στις βαθιές φλέβες, η ανάπτυξη παλινδρόμησης.
Η παρουσία παλινδρόμησης υποδηλώνει την παρουσία συγκεκριμένης παθολογίας, καθώς με την παλινδρόμηση, το αίμα ρέει προς την αντίθετη κατεύθυνση. Αυτό το φαινόμενο επιδεινώνει συνήθως την παθολογική διαδικασία των αλλαγών στις φλέβες, διεγείροντας την επιδείνωση των κιρσών, ακολουθούμενη από κάλυψη μιας ολοένα μεγαλύτερης περιοχής φλεβών και αρτηριών. Όλοι οι τύποι κιρσών μπορεί να έχουν σημάδια παλινδρόμησης, η οποία είναι ήδη μια συγκεκριμένη παθολογία και απαιτεί ιατρική παρέμβαση.
Η κατανόηση της σοβαρότητας της νόσου καθιστά δυνατή την έγκαιρη έναρξη της θεραπείας, καθώς ακόμη και το αρχικό στάδιο της διαδικασίας, το οποίο έχει σχετικά μικρό αριθμό εξωτερικών εκδηλώσεων, είναι επικίνδυνο για την υγεία των ποδιών. Οι κιρσούς του 1ου βαθμού μπορεί να είναι πρακτικά ασυμπτωματικές, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει ανάγκη για θεραπεία της νόσου.
Μια εξωτερική εξέταση των προσβεβλημένων φλεβών με αλλοιωμένες φλέβες θα επιτρέψει στον ειδικό να προσδιορίσει κατά προσέγγιση την πιθανή αιτία αυτής της ασθένειας. Ωστόσο, για να διευκρινιστεί η διάγνωση, πρέπει να υποβληθεί σε ένα πλήρες φάσμα διαγνωστικών διαδικασιών που θα επιτρέψουν τον προσδιορισμό του βαθμού επικράτησης της αυτόλογης διαδικασίας, καθώς και τη διόρθωση του επιδιωκόμενου θεραπευτικού αποτελέσματος προκειμένου να επιτευχθεί η πιο έντονη και μακρά - διαρκή θετικά αποτελέσματα. Η ταξινόμηση θα βοηθήσει στη διάγνωση σύμφωνα με τις εξωτερικές εκδηλώσεις της νόσου, καθώς και στον προσδιορισμό του συστήματος θεραπευτικών επιδράσεων.
Ταξινόμηση ανάλογα με τον βαθμό επιδείνωσης
Σήμερα, η γενικά αποδεκτή μέθοδος ταξινόμησης θα πρέπει να θεωρείται παραλλαγή που χωρίζει την πορεία της νόσου σε ορισμένα στάδια. Κάθε ένα από αυτά έχει χαρακτηριστικές εκδηλώσεις, με την έναρξη του επόμενου σταδίου, παρατηρείται μεγαλύτερος βαθμός και ισχύς συμπτωμάτων, μεγάλος επιπολασμός της πληγείσας περιοχής.
Η ταξινόμηση της νόσου, η οποία πραγματοποιείται ανάλογα με το βαθμό παραμέλησης, έχει ως εξής:
- πρώιμο στάδιο των κιρσών - στο αρχικό στάδιο της παθολογικής διαδικασίας, υπάρχει μια σταδιακή συσσώρευση χαρακτηριστικών εκδηλώσεων της νόσου, οι οποίες δεν παρατηρούνται πάντα από τον ασθενή. Αυτό το στάδιο ονομάζεται συχνά λανθάνων: ένα άτομο μπορεί να διαγράψει τις δυσάρεστες αισθήσεις μετά από μια ολόκληρη μέρα που ξοδεύεται στα πόδια του για στοιχειώδη κόπωση, την παρουσία κάποιου υπερβολικού βάρους. Εάν, ωστόσο, στους παρατιθέμενους παράγοντες προσθέτουμε την περίοδο προσδοκίας του παιδιού, την κληρονομικότητα (εάν υπάρχει τουλάχιστον ένας στενός συγγενής με τις υπάρχουσες κιρσούς, μπορεί κανείς να αναλάβει με ασφάλεια τη δική του τάση να αναπτύξει αυτή την ασθένεια από μόνος του), τότε ένας μπορεί να αγνοήσει τις εκδηλωμένες παθολογικές αλλαγές στις φλέβες των κάτω για πολύ καιρό.
- το πρώτο στάδιο χαρακτηρίζεται ήδη από εκδηλώσεις όπως περιοδικό μούδιασμα των ποδιών (ειδικά με παρατεταμένη διατήρηση μιας θέσης και όρθιας θέσης), πόνος σε ορισμένα μέρη των ποδιών, αίσθημα έντασης στα πόδια και τις φλέβες λόγω της επιδείνωσης η ποιότητα της διαδικασίας κυκλοφορίας του αίματος, οι φλέβες ταυτόχρονα επεκτείνονται και ισχυρή ένταση. Εξωτερικά, το πρώτο στάδιο της νόσου εκδηλώνεται με την εμφάνιση μικρών περιοχών με ορατές φλέβες και αιμοφόρα αγγεία, τα οποία μπορούν να ενοχλήσουν τον ασθενή όταν πιέζει μια τέτοια περιοχή.
- οι κιρσοί του 2ου βαθμού μπορούν να έχουν τις ακόλουθες χαρακτηριστικές εκδηλώσεις:
- Ο πόνος γίνεται πιο έντονος, αυξάνεται μέχρι το τέλος της ημέρας.
- Μώλωπες και περιοχές με αλλοιώσεις και τριχοειδή αγγεία εμφανίζονται στο δέρμα, οι οποίες είναι ορατές ακόμη και με γυμνό μάτι.
- ο βαθμός αλλοίωσης αυξάνεται, ο οποίος αποκαλύπτεται από αύξηση στην περιοχή της βλάβης.
- οι κιρσοί του 3ου βαθμού είναι λιγότερο ιάσιμες. Όλα τα χαρακτηριστικά συμπτώματα επιδεινώνονται, ο πόνος γίνεται πιο σοβαρός και η πληγείσα περιοχή καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος του ποδιού. Η κατάσταση και το χρώμα του δέρματος των ποδιών αλλάζει: αποκτούν μια πιο σκοτεινή σκιά, το ίδιο το δέρμα γίνεται μια ανθυγιεινή δομή, που μοιάζει όλο και περισσότερο με το νεκρό δέρμα. Σε αυτό το στάδιο, οι κιρσοί σχεδόν πάντα απαιτούν χειρουργική επέμβαση, καθώς υπάρχει υψηλός κίνδυνος ανάπτυξης και διαχωρισμού θρόμβου από το τοίχωμα του αγγείου, ο οποίος μπορεί να φράξει τον αυλό του αγγείου και να οδηγήσει σε σοβαρές συνέπειες με τη μορφή κινδύνου άκρου ακρωτηριασμός. Το τρίτο στάδιο είναι το πιο επικίνδυνο λόγω της μεγάλης πιθανότητας ταυτόχρονης αρνητικής εκδήλωσης κατά τη διάρκεια της θεραπείας.
Στο δεύτερο βαθμό αυτής της παθολογικής διαδικασίας, υπάρχει έντονη βαρύτητα στα πόδια, μπορεί να εμφανιστεί ένα αίσθημα έκρηξης φλεβών και δέρματος, οι λεγόμενες χήνες στα πόδια και στην λαϊκή περιοχή, η οποία δεν σχετίζεται με εξωτερικούς παράγοντες . Οι κιρσοί του 2ου βαθμού είναι ακόμη θεραπευτικές. Σε μεταγενέστερα στάδια, η διαδικασία επιδείνωσης της νόσου συνεχίζεται με γρηγορότερο ρυθμό και επηρεάζει όλο και περισσότερες περιοχές των κάτω άκρων, ενώ η διαδικασία θεραπείας είναι δύσκολη και δεν δίνει πάντα θετικά αποτελέσματα.
Υπάρχουν επίσης τριχοειδείς κιρσοί, στις οποίες τα μικρά αιμοφόρα αγγεία λαμβάνουν φορτίο, η ποιότητα της κυκλοφορίας του αίματος σταδιακά επιδεινώνεται, εμφανίζονται χαρακτηριστικά σημάδια με τη μορφή αυξημένης κόπωσης των άκρων, η εμφάνιση πρήξιμου των προσβεβλημένων ιστών και μια αλλαγή στο χρώμα του δέρματος στο σημείο της βλάβης.
Οι κιρσοί έχουν στάδια που σταδιακά μετατρέπονται σε πιο περίπλοκα, ενώ η μέθοδος θεραπείας καθορίζεται τόσο από τον εντοπισμό του σημείου βλάβης όσο και από τις υποκειμενικές εκδηλώσεις της νόσου. Όποιος έχει σημειώσει τουλάχιστον ένα από τα σημάδια αυτής της τρομερής νόσου πρέπει να θυμάται ότι η πιθανότητα μετάβασης της νόσου σε σύντομο χρονικό διάστημα σε βαθύτερο στάδιο και σημαντική επιδείνωση της υγείας των κάτω άκρων είναι υψηλή. Επίσης, ελλείψει της απαραίτητης θεραπείας, ο ασθενής μπορεί να γίνει ανάπηρος - όπως φαίνεται από ιατρικά στατιστικά στοιχεία, αυτό, κατά μέσο όρο, διαρκεί περίπου 11 χρόνια από τη στιγμή που εμφανίζονται οι πρώτες χαρακτηριστικές εκδηλώσεις της νόσου.
Γιατί είναι απαραίτητη η θεραπεία;
Οι κιρσώδεις φλέβες των κάτω άκρων ή VBNK, συνοδευόμενες από βαθμιαία επιδείνωση της κυκλοφορίας του αίματος, η εμφάνιση ολοένα και πιο βαθιών συμπτωμάτων, απαιτεί άμεση ιατρική αντίδραση. Κατά την ανίχνευση κιρσών των κάτω άκρων, γίνεται πιο λεπτομερής διάγνωση φλεβών και αιμοφόρων αγγείων, προσδιορίζεται ο βαθμός παραμέλησης της διαδικασίας.
Η ασθένεια των κάτω άκρων χρειάζεται θεραπεία λόγω της ταχείας επιδείνωσης της τρέχουσας παθολογικής διαδικασίας, επηρεάζοντας όλο και περισσότερες περιοχές. Η πιθανότητα παραμονής των ατόμων με αναπηρία είναι υψηλή, ειδικά σε μεγαλύτερη ηλικία, όταν υπάρχει γενική καταστολή των βασικών λειτουργιών του σώματος και μείωση του βαθμού αντοχής στις ασθένειες. Παρουσία ταυτόχρονης βλάβης, η θεραπεία των κιρσών στα πόδια είναι ακόμη πιο δύσκολη.
Δεδομένου ότι η ασθένεια χαρακτηρίζεται από διάφορους τύπους (ή στάδια), οι οποίοι διαφέρουν ως προς τον βαθμό επιδείνωσης της παθολογικής διαδικασίας, η θεραπεία πρέπει να πραγματοποιείται σύμφωνα με τα αποτελέσματα των διαγνωστικών που πραγματοποιήθηκαν, καθώς και λαμβάνοντας υπόψη τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά του τον οργανισμό.